Krajina negotinska: jedan komad zemlje između Timoka, Dunava, Ključa i Porečke planine. U Krajini (onuda ljudi ne kažu Krajina Negotinska, nego samo Krajina: zašto oni i ne čuju da ima Krajina i u Bosni, kao i Bošnjaci što ne čuju za ovu Krajinu), ima oko pedeset sela, no nisu sva Srpska nego ima i Vlaškije, Srbi u Krajini govore: zajac, ocat, željezo, grnac, dree (aljine), grajati (mesto govoriti), kožina (mesto koža), ni (mesto nam), n.p. Da ni si ti živ gospodaru (mesto da si nam živ). U Krajini je varoš (i mali gradić što je zidao Pasmandžija) Negotin (dva sata od Dunava i od Timoka), stare zidine Praovo (na Dunavu), izvor Caricina (od prilike sat i po od Dunava i malo manje od Negotina), reka Zamna, mali namastirić baš kod Negotina)...

Ovako je pisao Vuk Karadžić 1813, međutim tragovi ljudi na ovim prostorima sežu daleko u prošlost.

Tragovi neolitskog čoveka, pronađeni na obali Dunava u selima Prahovo, Dušanovac i Radujevac, svedoče da je teritorija današnje Negotinske krajine bila naseljena još u kameno doba. Rezultati proučavanja arheološkog materijala nađenog u Lepenskom viru govore da su još pre više od šest hiljada godina na obalama Dunava u Đerdapu i njegovom neposrednom zaleđu živeli ljudi čija je materijalna kultura bila na zavidnoj visini.

Mnogo je naroda kroz minule vekove živelo na današnjem istoku Srbije beležeći napredak, razvoj, nestajanje svojih civilizacija. Podaci o njima prekriveni su maglom vremena, ali ono što se pouzdano može tvrditi je da je Negotinska krajina, kao neposredno zaleđe Đerdapa, bila vazda u prošlosti most, a sam Đerdap kapija tog mosta izmedu Vlaške nizije i Timočke doline, odnosno Balkana.

U vreme velikih seoba naroda, sa istoka su prodirala ratnička plemena i nije teško zamisliti pustoš koja je ostajala u predelu sadašnje Krajine posle svake vojne najezde.
Iliri i Tračani ( Tribali ) se smatraju prvim stanovnicima Podunavlja. Ali zna se da su na prostoru Negotinske krajine svoj trag ostavili i Kelti ( Skordisti), došljaci iz Dakije : mezijska plemena Celegari i Timaci (po kojima je reka Timok, verovatno, dobila ime).
Rimljani su u prvom veku nove ere potisli Dačane, ali su tokom narednih vekova, sa promenjivom ratnom srećom, sadašnju Istočnu Srbiju ( ondašnju provinciju Meziju ) branili od Gota, Sarmata, Slovena ...

Vizantijski vladari, nemoćni pred najezdom, menjaju taktiku prema napadačima. Justinijan I dozvoljava nekim slovenskim plemenima da nasele predele od Morave do Crnog mora. Na teritoriji današnje Negotinske krajine i duž Timoka prvi od Slovena naseljavaju se plemena NEGOCI I TIMACI čime započinje slovenska istorija ovih krajeva.

Burna srednjovekovna istorija sadašnje Krajine obeležena je borbom za prevlast između Vizantije i Bugara, a pod uticaj Srbije ovi krajevi dolaze tek u vreme kralja Milutina, početkom XIII veka.