Počinje sabor trubača u Guči, 53. po redu,otvoriće ga ovogodišnji domaćin,pesnik Dobrica Erić. Sve je spremno za ovaj najveći srpski spektakl na kome će se tokom sedam saborskih dana okupiti nekoliko stotina hiljada ljudi.

Za praznik Pokrova Presvete Bogorodice u Guči je pre pedesettrigodine održan prvi nastup trubačkih orkestara. Od vremena rashodovanih vojnih truba do današnjih, raskošno blistavih instrumenata, stvoren je specifičan stil muziciranja. Uz čačansko-užički način sviranja, razvio se i leskovačkovranjski i stil Istočne Srbije. Velikani trube, kakav je Majls Dejvis, posetili su Guču i bili prijatno iznenađeni kvalitetnim sviranjem samoukih virtuoza.
Centralno mesto Sabora u Guči je crkvena porta. Zvanično, međutim, takmičenje trubača organizuje se na fudbalskom stadionu i platou kod Doma kulture.

Duh Saboru daju i nebrojene grupe trubača koji sviraju po ulicama i ispred restorana pod šatorima. Svet je otkrio trubače zahvaljujući filmovima Emira Kusturice .
Ovaj festival u slavu trube počinje povorkom trubača (ove godine će prodefilovati njih 500) i himnom Sabora – "Sa Ovčara i Kablara".

Na velikom finalu učestvuje dvadesetak finalista, a za svakog od njih pobeda na Saboru je najveći životni san. Za vreme trajanja Sabora, u Guči se izlažu proizvodi starih zanata – tkalja, abadžija, opančara, grnčara, kolačara i kovača.

Sabor trubača je svojevrsni sociološki fenomen. Neodoljivi šarm Guče prisutan je od ulaska na područje ovog naselja opštine Lučani,gde posetioci uz zvuke trube uživaju u specijalitetima spremljenim na tradicionalan način u glinenim sudovima,sve odiše tradicijom srpskog naroda, nošnje,sačuvani običaji.S druge strane, boravak u Guči i zvuci trube su način da se čovek opusti i na kratko "pobegne" od urbanog načina života.Energija koja dolazi iz Guče ostavlja utisak na posetioce i zato se mnogi godinama opet vraćaju da se uz zvuke trube opuste i zabave.