Babička gora pruža se uporedo sa Suvom planinom od koje je razdvaja Zaplanjska kotlina i Kutinska reka. Najviša kota planine je Kriva bukva sa 1059 metara.

Mnogobrojni antički lokaliteti, koji nestaju ispod bujnog zelenila koje ih razara, govore o stalnoj prisutnosti ljudi na ovim prostorima. Plodno Pomoravlje je blizu, a opet, naselja su na bezbednoj udaljenosti od hirovite Južne Morave i vojski koje su često prolazile dolinom reke. Većina antičkih građevina na Babičkoj gori imala je vojnu namenu.

U blizini Leskovca, na prostoru Babičke gore, od sela Babičko, Golema Njiva do Jašunje nalaze se tri stara manastira. Manastir Babičko se nalazi kod istoimenog sela. Podignut je u XVI veku i manastirska crkva je posvećena Uspenju Presvete Bogorodice.

Kod sela Jašunja se nalazi manastir Bogorodice Jašunjske. Pretpostavlja se da je manastirska crkva podignuta krajem XV veka na temeljima ranohrišćanske bogomolje iz VI veka. U ktitorskom zapisu je zabeleženo da je crkvu podigla monahinja Ksenija sa sestrama Teofom, Martom i Marijom, inače udovicama iz porodice Kantakuzina.

U tursko doba kod manastira su se okupljali hajduci za Đurđevdan i rastajali za Mitrovdan o čemu su ostavili vidljiv trag. Hajduci su bili darodavci freske Svetog Đorđa i Svetog Dimitrija na spoljnjem zidu crkve.

Put koji vodi na jug od Bogorodice Jašunjske, provlači se se kroz šumu i vodi do manastirske crkve posvećene Rođenju Svetog Jovana Preteče. Hram je malih dimenzija, ali neobično skladan, sa oslikanim ulaznim delom. Scena Strašnog suda privlači pažnju jer je neobična za doba u kom je nastala. Pretpostavlja se da je ktitor Andronik Kantakuzin podigao crkvu 1517. godine. Jašunjski manastiri su proglašeni za Kulturno dobro 1947. godine a Zavod za zaštitu prirode zaštitio je okolinu kao Prirodni prostor oko nepokretnog kulturnog dobra.

Padina Babičke gore je stočarsko – voćarski kraj, poznat po višnjama. Dole, pored Morave se gaje najbolje paprike. Rana jesen selo Lokošnicu okiti u crvenu odeždu. Teško je naći delić fasade ili ograde koji nije pokriven crvenom paprikom koja se suši na izdašnom suncu južnog Pomoravlja. Ako se podsetimo da se na drugoj strani reke nalazi Leskovac, onda je jasno gde se nalazite. Kažu da se najbolja leskovačka paprika gaji upravo u Lokošnici.

Autor: Dragan Bosnić