Još u tursko vreme imali su somborski Srbi, zanatlije i trgovci, malu Svetođurđevsku crkvu na severoistočnoj strani šanca. Obnovili su je 1717, a 1744. počeli su uz ovu staru crkvicu da zidaju novi, veliki crkveni toranj sa tri kubeta i satom. Čudio se i korio ih tadašnji bački vladika Visarion Pavlović, govoreći da svi ljudi zidaju prvo kuću pa tek onda ognjište, a Somborci uradiše obrnuto...

Pošto su za svoju varoš izborili status slobodnog i kraljevskog grada, zaželeli su Somborci da imaju i crkvu dostojnu skupo stečene privilegije, pa su "bez svake pomoći državne i tuđinske" svesrdnim prilozima kako imućnih, tako i siromašnijih pravoslavnih somborskih Srba, započeli 1759. izgradnju nove crkve Svetog velikomučenika Georgija, koja je građena u mešavini stilova neoklasicizma i rokokoa. Prva liturgija u novoj crkvi služena je o vavedenju 1761. godine, kada je u oltaru postavljena mermerna časna trpeza. Postoji sačuvan akvarel sa izgledom crkve iz 1763.

Kada su već sagradili veliku crkvu, Somborci su se postarali da je ikonopišu najbolji tadanji srpski zografi Teodor Kračun, Jovan Isajlović i somborski majstor Lazar Serdanović, koji su ikonostas za crkvu slikali tokom 1771, što je plaćeno 2.000 forinti. Iste godine sačinjen je i ugovor sa novosadskim "bildhauerom" Arsenijem Markovićem, da za 4.000 forinti izradi ram ikonostasa, stolove i svu drvenariju unutar crkve. Fasada crkve je uređena tek narednih godina, a novi crkveni toranj, metara, sazidan je 1791, kada su kupljena i zvona, pa je crkva tada dobila konačan, sadašnji izgled. Od tog doba počeše je zvati "Velika pravoslavna crkva".

Srpska crkvena opština je 1865. izvela opravke unutar hrama kada je skinut stari ikonostas. Novi je između 1869. i 1873. ikonopisao poznati onovremeni srpski slikar Pavle Simić (autor čuvene "Majske skupštine u Sremskim Karlovcima"), za šta je u više rata isplaćeno 10.000 forinti.

U crkvi je sahranjen veliki kapetan somborske graničarske milicije grof Jovan Janko Branković (oko 1675-1734). Kada je prilikom kanonske vizite somborskom protoprezviteratu u aprilu 1805. iznenada preminuo vladika bački Jovan Jovanović, sahranjen je takođe unutar Svetođurđevske crkve.

Iza crkve, u porti, prvobitno je sazidana prizemna trščara namenjena za školsko zdanje, u kojoj je Avram Mrazović 1778. pokrenuo svoju "Normu" sa prvim tečajem za obrazovanje srpskih učitelja. Na tragu Mrazovićeve "Norme" kasnije se razvila čuvena somborska Preparandija. Na mestu stare zgrade Srpske učiteljske škole, Somborska crkvena opština podigla je 1863. g. novo školsko zdanje u crkvenoj potri. U njemu je danas sedište Srpske pravoslavne crkvene opštine somborske. Tokom poslednje dve decenije Svetođurđevska crkva i zdanje crkvene opštine temeljno su obnovljeni.

Sveštenici somborskog Svetođurđevskog hrama bili su među nosiocima duhovnog, kulturnog pa i političkog života somborskih Srba. Neki od njih postali su srpski spisatelji, prosvetitelji, vladike i patrijarsi.