Na jugozapadu Srbije, u centralnom delu opštine Priboj, na zaravni iznad desne obale reke Lim, nalazi se jedno od značajnijih banjskih termomineralnih lečilišta. Ovo lečilište, po kome je i mesto dobilo naziv Banja, leži na 530 do 550 m nadmorske visine okruženo planinama Starovlaške visije, što ga čini i vazdušnim lečilištem.

U samom centru Banje nalazi se više termomineralnih izvora sa temperaturom vode oko 37 °C. Banjska voda se koristi kao pomoćno terapijsko sredstvo, za kupanje i piće, kod svih oblika hroničnog zglobnog i vanzglobnog reumatizma, oboljenja perifernih nerava, kod svih oblika postraumatskih stanja, oboljenja kičmenog stuba, poremećaja periferne cirkulacije, ginekoloških oboljenja, kožnih oboljenja, bolesti organa za varenje...

Na Banji postoji više termalnih izvora temperature od 35,7 do 37,5 °C, od kojih dva najsnažnija pune četiri zatvorena bazena za korišćenje. Nad glavnim vrelom sagrađen je bazen "Stara banja", a nad drugim tri bazena poznatija kao "Nova banja". Pored ovih bazena postoji i veliki otvoreni bazen kao i bazen za decu koji su u privatnom vlasništvu i koji koriste toplu vodu.
Istraživanja su pokazala da je voda izuzetno delotvorna u lečenju sledećih bolesti:

1. reumatološka oboljenja -
- degenerativna oboljenja
- zapaljenski reumatizam
- vanzglobni reumatizam
- metabolički reumatizam
2. posttraumatska stanja
- stanja posle preloma i uganuća
- stanja posle artroplastike kuka i kolena
3. sportske povrede
4. neurološka oboljenja
5. poremećaji periferne cirkulacije
6. ginekološka oboljenja
- hronični aneksitisi
- sterilitet
7. oboljenja gastrointestinalnog trakta
- otežano varenje
- mikrokalkuloza žučnih puteva
8. oboljenja dečijeg uzrasta
9. dermatološka oboljenja

Pacijenti kod kojih su prisutni sledeći problemi ne treba da koriste banjsku vodu:
- febrilna stanja
- infektivne bolesti
- neregulisana TA viša od 160/100
- nestabilna angina pektoris
- dekompezovana srčana oboljenja
- teški oblici bronhijalne astme
- bubrežna insuficijencija
- maligne bolesti

Voda se može koristiti kupanjem do 30 minuta uz hidrokinezi terapije i pijenjem, dok se od terapijskih procedura u Banji koriste:
- sono terapija
- magnetna terapija
- foto terapija
- lasero terapija
- termo terapija
- mehano terapija
- kinezi terapija

Rehabilitacioni centar Pribojska Banja, koji posluje u okviru Zdravstvenog centra Užice, primenjuje metode kvantne medicine, akupunkturu, magnetnu akupunkturu, lasero akupunkturu i manuelnu manipulaciju kičmenog stuba (kiropraksa). Detaljnije informacije o terapijama mogu se dobiti u RHC "Banja" (broj telefona 033/24-45-709)

Analizu lekovite vode vršili su još daleke 1878. godine lekari austrijskog vojnog garnizona, koji je u to vreme bio lociran na Banji, u labaratorijama u Beču. Neke od poslednjih analiza vršili su stručnjaci na Medicinskom fkultetu u Beogradu, a kasnije i na Rudarsko-geološkom fakultetu gde su dobili gotovo identične rezultate.

Istorija banje
Banja je naselje staro preko 1.000 godina, drevni manastir i staro lečiliste u jugozapadnoj Srbiji u oblasti Stari Vlah, odnosno prema navodima iz knjige "Banja na Limu kod Priboja" Milutina Marjanovića, u tzv. "Xak Srbiji" - pravoj Srbiji. Ako je suditi prema arheološkim istraživanjima okoline samog naselja Banje (Jarmovca, Kratova, Rutoša, Radojine...) ovaj kraj je bio naseljen još u neolitsko doba. Teritorija oko Banje je svakako bila zanimljiva Ilirima i Keltima koji su je naseljavali.

Sama Banja, bila je stanište Rimljana i veoma popularna u vizantijsko doba. S obzirom na činjenicu da su Rimljani gradili svoje vojne i civilne centre na mestima bogatim toplom lekovitom vodom gde su pravili svoje čuvene "terme", nije teško zaključiti da je jedno od takvih mesta bila i Banja. U prilog tome može posvedočiti i jedan spomenik iz rimskog perioda pronađen na Banji kao i blizina rudnika na Jarmovcu iz kog su Rimljani vadili rudu.

Prvi pisani pomen Banje (Bania) kao utvrđenog naselja datira iz 1154. godine iz karte sveta koju je arabljanski geograf Mohamed al Idrisi (Abu Abdullah Mohammed al-Sharif al-Idrisi) napravio za normanskog kralja Rodžera II. Po njemu to je "grad mali i utvrđen, pored reke Lima (Lina)".
Najveći sjaj Banja je dostigla za vreme Nemanjića. U Studeničkom tipiku pisanom od 1207. do 1215. godine pominje se da u biranju igumana studeničke lavre, od šest starešina manastira, jedan je iz manastira sv. Nikole u Dabru, odnosno manastira u Banji. U ovom malom, ali očigledno značajnom mestu za Srbe, 1219-1220. sv. Sava uspostavio je centar Dabarske eparhije.