U severnom delu ovalnog Crnog mora, nalazi se parče kopna koje kao da je svojim oblikom zalutalo u ovaj pejzaž. Autonomna ukrajinska republika Krim (Автономна Республіка Крим), poluostrvo šumovitih planina, kanjona, ali i šljunkovitih plaža, danas je omiljena destinacija Ukrajinaca i Rusa, i jedan od retkih regiona ogromnog, bivšeg Sovjetskog saveza koji bi se mogao uporediti sa nekim od sredozemnih, primorskih turističkih cenatara.
Iako po mnogo čemu Krim ne može da konkuriše Mediteranu, planinski pejzaži, voćnjaci i vinogradi u čijem se podnožju nalaze čuveni gradovi Jalta ili Sevastopolj, ipak privlače popriličan broj turista. Betonski soliteri iz perioda komunizma, ali i sve više modernih zdanja i akva parkova, postepeno pokušavaju da dostignu slavu razvijenih turističkih gradova Španije, Turske ili Grčke. U tome im pomaže i klima, donekle slična mediteranskoj - blaža nego u ostatku bivšeg Sovjetskog saveza.
I istorija je tu. Nekadašnja zemlja antičkih Grka po kojima je mjesto Jalta dobilo naziv (yalos – „sigurna obala"), a zatim i Hazara, Vizantinaca, Bugara, Tatara, Turaka, Mongola i Đenovljana, postala je dio Rusije tek krajem XVIII vijeka. Krečnjački predjeli, kanjoni (na primer, Boljšoj kanjon) i vulkanske formacije nekadašnjeg severnog dela Puta svile, prepuni su podzemnih gradova iz vizantijskog perioda, građevina iz islamskog perioda (ostaci tatarskog grada Bahčisaraja) i pravoslavnih bogomolja zanimljive arhitekture (Svetouspenjski manastir, u steni)...
Što se tiče novije istorije, u Balaklavi postoje tuneli u kojima su skrivani podmornice i brodovi, dok je u Livadiji (predgrađu Jalte), u Palati nekadašnje ruske carske porodice – Voroncov, u februaru 1945. održana čuvena konferencija između Čerčila, Ruzvelta i Staljina, koja je unekoliko odredila kako će svet da izgleda po završetku Drugog svetskog rata.
60-tih godina XIX veka, članovi ruske kraljevske porodice sagradili su palate Voroncov i Masandru, i počeli da leta provode u Jalti, na Krimu. Za sve je kriva kažu tuberkuloza, bolest koja je vezivana za vlagu i hladnoću, a koju su bogati i poznati Rusi (Anton Čehov i Lav Tolstoj, na primer), u carsko vreme lečili na obali Krima. Za vreme komunizma, u Jalti su nikla lečilišta – banje za plućne bolesnike. U vreme kada građanima Sovjetskog saveza nije bilo lako i dostupno da radi godišnjih odmora napuste zemlju, snovi na hiljade običnih radnika završavali su se na šljunkovitim plažama krimskih obala. Iako bliži Ukrajini, 60 % današnjeg stanovništva ovog poluostrva čine Rusi, koji ujedno čine i najveći dio turista. Procenat posete stranaca, još uvek je relativno nizak.
Atraktivna obala najpoznatije Jalte (i drugih gradića na Krimu), karakteristična je po rusko-tatarskoj kuhinji kojoj izgleda ništa ne mogu ni lanci Mc Donald's restorana, ali i po promenadi kraj mora – Naberežnaja . Osim redova palmi, kafea i restorana, na promenadi neretko vlada vašarska atmosfera raznoraznih mašina za oprobavanje snage, pucanje vazdušnom puškom i sličnim, ne naročito intelektualnim zanimacijama...
Najlepše poglede na Jaltu možete doživeti ako se žičarom provozate na brdo Darsan, u čijem se podnožju nalazi grad. U samom gradu posetite jermenske, katoličku, kao i ruske pravoslavne crkve, među kojima su neke od najpoznatijih Crkva Foros i Svetog Aleksandra Nevskog... Ne bi trebalo zaobići ni: Palatu Emira iz Buhare, spomen-kuću Antona Čehova, mali akvarijum, kao i „Hotel Tavridu", prvi hotel u carskoj Rusiji koji je imao ugrađene liftove... Na kraju, možete se provozati najdužom trolejbuskom linijom na svetu, koja vodi od glavnog grada Krima - Simferopola (Сімферо́поль), sve do turističke Jalte, dužine čitavih 96 kilometara!
