Zrenjanin je grad koji je  nastao u središnjem delu Banata na reci Begej. Teško je utvrditi kada se to dogodilo, ali najstarije vesti o Bečkereku u pisanim izvorima potiču iz XIV veka. Tačnije, ostalo je zapisano da je naselje Bečkerek postojalo već tada, o čemu svedoči diploma budimskog kaptola od 10. jula 1326. godine. Sudeći po veličini desetka, Bečkerek je tridesetih godina XIV veka bio osrednje selo.

Od nastanka pa do sredine XVI veka je bio pod Ugarima i srpskim despotima Stefanom Lazarevićem i Đurđem Brankovićem. Mehmed paša Sokolović osvojio je bečkerečku tvrđavu 1551. godine, podignutu četvrt veka ranije. Turci su gospodarili tvrđavom sve do njenog rušenja 1701. godine, a proterani su iz Bečkereka 1716. godine, od strane austrijske vojske. Nakon toga, Austrija pristupa kolonizaciji ovih krajeva naseljavajući Srbe iz Potisja, Mađare i Nemce, a nešto kasnije i Francuze, Špance i Italijane. Tokom istorije grad je menjao svoje ime. Zvao se Bečkerek, Veliki Bečkerek, Nađ Bečkerek ili Gros Bečkerek, kako su ga već na svojim jezicima nazivali Srbi, Mađari ili Nemci.

Privredni uspon Velikog Bečkereka počinje sredinom XVIII veka. Prva osnovna škola otvorena je 1722. godine, a prva pivara je osnovana 1745. godine. Veliki Bečkerek je postao trgovište i dobio Magistrat 6. juna 1769. godine, poveljom Marije Terezije. Iste godine počela je sa radom prva bolnica, dok je prva apoteka osnovana 1784. godine. Latinoslovenska škola je osnovana u Velikom Bečkereku 1795, a prva gimnazija 1839. godine, kada je izgrađena i zgrada pozorišta. Pet godina kasnije, 1844. počela je sa radom prva banka. Prva štamparija je osnovana 1847. godine, prve lokalne novine u Velikom Bečkereku štampane su 1851. godine, a Srpska čitaonica je osnovana 1864. godine.

Pod austrijskom i austrougarskom vlašću Veliki Bečkerek je ostao sve do 17. novembra 1918. godine, kada je srpska vojska ušla u grad na čelu sa „brigadirom" Dragutinom J. Ristićem. Na sednici Gradskog veća grada Velikog Bečkereka, održanoj 29. septembra 1934. godine, narodni poslanik i većnik dr Toša Rajić je podneo predlog o promeni imena grada Velikog Bečkereka u Petrovgrad, po imenu Kralja Petra I Oslobodioca. Od 18. februara 1935. godine grad nosi ime Petrovgrad i zadržao ga je sve do 2. oktobra 1946. godine, kada je dobio današnji naziv, po narodnom heroju Žarku Zrenjaninu - Uči.

Danas je Zrenjanin centar istoimene opštine sa 22 naseljena mesta. Prostire se na površini od 1.326 km2, a prema poslednjem popisu stanovništva iz 2011. godine u opštini živi 122.714 stanovnika. U samom gradu živi 75.743 žitelja, pripadnika 25 naroda i nacionalnih manjina. Zrenjanin je sedište Srednjebanatskog okruga i značajan je ekonomski, politički, administrativno-upravni, zdravstveni, obrazovni, verski, kulturni i sportski centar Republike Srbije.

Po ulasku u grad osetićete snažan spoj prošlih vremena i sadašnjosti, bogate istorije koju čuvamo, i modernih rešenja koja stvaramo.

Ako obratite pažnju, čućete da stanovništvo priča različitim jezicima - srpskim, mađarskim, slovačkim, rumunskim... To su naši građani, predstavnici 20 nacionalnih manjina koje svedoče o izuzetno bogatoj multijezičnoj i multikulturalnoj sredini Zrenjanina.

Na centralnom Trgu uočićete ponos grada, nekadašnji Županijski dvor, koji danas predstavlja Gradsku kuću. Ovo reprezentativno zdanje iz 1820. godine delo je Josipa Fišera. Hol zgrade čine vitraži koji personifikuju Moć, Pravdu i Mudrost.

Većinu zgrada u starom jezgru grada početkom 20- tog veka izgradili su bogati trgovci poput velelepne Bukovčeve palate, kuće trgovca Stevana Bukovca iz 1905. godine, Šeherezade izgrađene u mavarskom stilu, prve robne kuće, danas poznate kao Benceova kuća. Centrom dominira višespratna zgrada "Vodotoranj" izgrađena 1964. godine.