Udaljen od Beograda nešto više od 70 kilometara, u blizini Rume i Iriga smestio se Vrdnik, nekada poznato rudarsko mesto, a danas turistički biser Srema.
Blagodeti lekovite vode, bogato kulturno nasleđe, sve kvalitetniji smeštaj i bogat gastronomski doživljaj sve više vraćaju područje Vrdnika na turističku mapu Srbije.
Sa svega 4.000 stanovnika Vrdnik je smešten na južnim padinama Fruške gore, na relativno velikoj nadmorskoj visini (do 260 metara), tako da nimalo ne liči na tipično vojvođansko mesto.
Prvi put pominje se 1315. godine kao tvrđava Vrdnik, a do današnjih dana ostala je sačuvana velika kula iznad naselja čiji temelji potiču još iz rimskog doba.
foto:tons
Od najveće važnosti za razvoj Vrdnika bilo je otkrivanje nalazišta mrkog uglja i početak njegove eksploatacije. Rudnik je otvoren 1804. i jedan je od najstarijih na području bivše Jugoslavije, a eksploatacija je trajala sve do 1968. godine.
Rudnik je najpre pripadao manastiru Vrdnik, da bi kasnije bio vlasništvo grofa Pejačevića iz Rume, koji ga je otkupio od monaha. Vrdnički ugalj upoređivan je sa šleskim, tada najkvalitetnijim ugljem na svetu.
Iz Vrdnika je svojevremeno potekla i prva struja u Sremu: od 1908. do 1954. godine tu je radila jedna od najjačih termoelektrana na području današnje Vojvodine. Danas su od velike termoelektrane ostali samo temelji.
Prilikom radova 1933. godine, sasvim slučajno iz jedne od jama pokuljala je mirišljava, neobična voda. Ispostavilo se da je prirodno zagrejana na 32,8 stepeni Celzijusovih, da je lekovita i da je ima u neograničenim količinama.
Posle Drugog svetskog rata rudari su podigli mali banjski kompleks, a glas o lekovitosti vode daleko se čuo.
Rudnik je zbog neisplativosti zatvoren, brojno stanovništvo napustilo je domove u potrazi za novim poslom, a Vrdnik je postepeno utonuo u bujno zelenilo.
Takav je ostao do današnjih dana, te je prvi utisak da se ovde živi u nekom drugom ritmu, sporije, zdravije, lepše.
Šta nam danas nudi Vrdnik? Odmor, zelenilo, tišinu, brojne spa i wellness sadržaje, dobre kafane, dobra vina, brojne manastire u neposrednoj okolini. Naravno, ostalo je još mnogo toga čime bi ponuda mogla da se upotpuni, ali činjenica je da turizam sve brže postaje osnovno zanimanje stanovništva.
Gotovo 40 odsto zemljišta oko Vrdnika pokriveno je šumom. Ovo područje poznato je i kao jedna od najstarijih vinogradarskih regija Evrope.
Čokoti su blago Fruške gore već 1.700 godina, još od dana kada je prvu lozu na njenim obroncima zasadio rimski car Probus iz drevnog Sirmijuma.Ukoliko volite pešačenje i malo avanturizma, obavezno posetite ovu zanimljivu građevinu. Od nekadašnjeg velikog grada, do današnjih dana ostali su očuvani donžon kula i ostaci nekadašnjih bedema.
Novoizgrađeni luksuzni kompleks "Fruške Terme", koji u sastavu ima devet termalnih bazena i atraktivni "Wellness & Spa Hotel Fruške Terme" sa svim pratećim sadržajima, doprineo je da se Vrdnik nađe među regionalnim destinacimama sa odličnim sadržajima na vodi, konkurentnom hotelskom i kongresnom ponudom. Gostima "Fruških Termi" takođe su na raspolaganju kapaciteti i usluge hotela "Premier Aqua" i Etno sela "Vrdnička kula".
U blizini banjskog kompleksa nalazi se mnoštvo apartmana, soba, kuća za odmor i vila prilagođenih potrebama i mogućnostima mnogobrojnih posetilaca.
Manastir Vrdnik je jedini fruškogorski manastir koji se nalazi u samom naseljenom mestu. Veruje se da je podignut tokom 16. veka kada se i prvi put pominje u turskim dokumentima. Prvi pouzdan podatak o manastiru potiče iz 1589. godine.O njemu se malo toga znalo sve dok ga nisu obnovili i naselili monasi iz manastira Ravanice, bežeći pred Turcima za vreme Velike seobe Srba. Sagradili su crkvu i posvetili je vaznesenju Hristovom, pa se od tada ovaj manastir naziva i Mala Ravanica.
