Park prirode „Palić” obuhvata plitko nizijsko jezero Palić i deo naselja Palić. Čine ga prirodne vrednosti (jezero Palić, Veliki park) i kulturne vrednosti (više objekata Banje Palić iz druge polovine 19. veka).

 Lekovitost mulja alkalnog stepskog jezera je uticala na to da se početkom 19. veka sagradi Banja Palić. Veliki park, osnovan 1840. godine, predstavlja vredan objekat sa gledišta pejsažne arhitekture. Do danas je sačuvao izvorne elemente, delom neobarokni, a delom pejsažni stil, ali je istovremeno ostao važno stanište za šumske vrste životinja, među kojima su najbrojnije ptice i slepi miševi. Prirodna vegetacija (vlažne livade, slatine) je očuvana u fragmentima, samo u zoni Tapšinog kanala i ponegde uz obalu. Palićko jezero, njegova četiri sektora, su danas izmenjen ekosistem eutrofnog karaktera, kojim se upravlja u cilju usaglašavanja funkcije prijemnika prečišćenih voda i očuvanja tradicionalne turističke uloge.

 Faunistički podaci ukazuju da mozaik antropogenih i izmenjenih prirodnih staništa Parka prirode služi kao poslednje pribežište ugroženim vrstama, čija su staništa uništena uređivanjem voda i širenjem šumskih i voćarskih monokultura na Subotičko–Horgoškoj peščari. Jezero se nalazi na istočnom migratornom putu ptica selica pa je do sada zabeleženo više od 200 vrsta ptica među kojima je i 176 strogo zaštićenih vrsta.

Najvrednija staništa su tzv. „Ptičija ostrva“ u 2. sektoru gde je jedino gnezdilište crnoglavog galeba (Larus melanocephalus) u Srbiji.U odnosu na ostale vrste ove ptice, on se razlikuje samo po crnoj glavi, dok su ostale karakteristike iste. Većina vrsta galebova živi uz obale mora, ali i uz veće vode, gde se hrane ribom, zato i nismo iznenađeni zašto se pojavio ovde.

Ostaci vlažnih staništa uz obalu i samo jezero omogućuju opstanak zaštićenim vrstama vodozemaca i ptica vodenih staništa kao što je vodomar (Alcedo atthis). Ekološki kompleks Palićkog i Ludaškog jezera ima i ključnu ulogu u opstanku vidre u slivu Kireša.

 Turistički kompleks obuhvata severnu i severo-istočnu obalu i deo je zaštićene kulturno-istorijske celine sa brojnim primerima arhitekture secesije. Zoo vrt sa preko 50 vrsta životinja, uređen je kao arboretum sa više od 270 vrsta drveća i grmlja, na površini od 10 ha. U njemu od 2005. godine radi Prihvatilište za divlje životinje po međunarodno prihvaćenim standardima.