Carska bara je prava oaza mira i netaknute prirode jedno je od najbogatijih staništa barskih ptica i retkih biljnih vrsta. Jedinstvenu celinu čine reka Stari Begej, slana kop, listiopadne i livadske šume, karakteristična stepa i oko 250 vrsta ptica među kojima ima i izuzetnih ornitoloških retkosti (čaplje sa svim svojim podvrstama i bukavci). Neke od njih su u "Crvenoj Knjizi" svetskih ugroženih vrsta. Kolonije vrana grakuša, koje ponekad broje i do 2.000 aktivnih gnezda, najveće su u Srbiji.

Na ovom području važi trajna zabrana lova, zabrana boravka u prirodi od 22h do 5 h kao i zabrana sportskog ribolova (osim na području Starog Begeja). Uslovi za povratak retkih vrsta, a samim tim i foto safari, ovde su idealni, te iz sezone u sezonu raste broj kako ptica tako i turista.

Turistima sa foto aparatima na raspolaganju su turistički brodovi za 50 osoba, čamci, dobre stare kočije i lipicaneri spremni za jahanje. Dobri šetači biraju 3 kilometra dugu stazu zdravlja.

Stanovnik Carske bare, "ridjogrli gnjurac" najmanji i najbrojniji od naših gnjuraca; leti riđih obraza i prednje strane vrata, te sa upadlji-vom žutom žvalom; zimi se poznaje po vertikalno ‘odsečenom’ svetlom podrepku.

Gnjurci su porodica ptica koje rone i potpuno su vezani uz vodu. Laici ih ponekad smatraju patkama, ali oni uopšte nisu međusobno slični. Osim razlika u spoljnom izgledu, gnjurci "leže" dublje u vodi, jer njihov kostur ima manji pneumatizirajući efekt. Kosti gnjuraca nisu u jednakoj meri šuplje i ispunjene vazduhom  kao kod mnogih drugih ptica. Snažne noge su smeštene daleko prema zadnjem kraju tela. One služe kao snažan pogon pri plivanju i ronjenju, ali i kao kormilo. Prsti im nisu, kao kod drugih vodenih ptica, povezani plivaćom kožicom, nego imaju rascepljene resaste kožne pločice. Tri prsta su okrenuta prema napred, a jedan prema pozadi. Meko, gusto perje im odbija vodu, a svi gnjurci imaju više od 20.000 pera. Tokom godine, dolazi do upadljive promene perja.