Vrnjačka Banja može se pohvaliti sa sedam termomineralnih izvora. Ovi izvori zadovoljavaju naučno utemeljene standarde koji podrazumevaju da ove vode imaju na izvorištu preko 1gr po litru čvrste materije, biološki aktivne mikroelemente i slobodne rastvorljive gasove. Od sedam banjskih izvora, SB Merkur koristi njih četiri za tradicionalne banjske terapije i to izvore: Topla voda, Snežnik, Jezero i Slatina. Voda sa izvora Topla voda specifična je po svojoj temperaturi, koja je identična temperaturi ljudskog tela, što izvor svrstava u homeoterme. Sa druge strane, vode izvora Snežnik, Jezero i Slatina spadaju u hladne mineralne vode, te ove vode pripadaju grupi alkalnih i zemno – alkalnih akrotopega.

Lekovite vode na prostoru Vrnjačke Banje, bile su poznate još pre nove ere, kada su u njenim svojstvima uživala keltska plemena Skordiska. Poslednji vekovi stare ere, sa sobom su doneli i rimsko osvajanje Balkana, pa su Skordici smenjeni Rimljanima, koji su visoko cenili mineralna svojstva vode sa prostora današnje Vrnjačke Banje. U vekovima koji su usledili Rimljani su posećivali vrnjačke izvore, a vodu su koristili za piće i kupanje. Kao posledica ovoga na tlu današnje Vrnjačke banje niklo je i rimsko lečilište i oporavilište Aquae Orcinae.

Topla voda
Topla voda je najstariji i najpoznatiji izvor mineralne vode, koji je sudeći po slučajnim arheološkim nalazima, bila poznata još u praistoriji, a potom korišcena i u rimskom periodu od I do IV veka naše ere. Prvu hemijsku analizu uradio je baron Herder 1835. godine, a osnivanjem “Osnovatelnog fundatorskog društva kiselo vruce vode u Vrnjcima” pocinju nove kaptaže. Voda sa ovog izvora je natrijum-hidrokarbonatna, ugljeno, kisela homeoterm. Minerološki sastav, PH vrednost i temepratura indikuju ovu vodu da se može koristiti kao pomoćno terapijsko sredstvo u terapiji sledećih oboljenja:

Hronični gastritis;
Ulkusna bolest primarno nebakterijskog porekla;
Stanja rehabilitacije posle hepatitis;
Stanja koja se karakterišu poremećajem u motorici i pražnjenju zučne kese i žučnih puteva;
Stanja rehabilitacije posle hirurških intervencija na želucu i bilijarno pankreasnom sistemu koje nisu uzrokovane malignom bolešću;
Ubrzana motorika i evakuacija sadržaja debelog creva;
Prevencija nastanka navedenih poremećaja.

Snežnik
Voda sa ovog izvora je zemno alkalne ugljeno kisele aterma. Mineraloški sastav, pH vrednost uz posebnu temperaturu kao i značajno niži sadržaj slobodnog CO2, ovu vodu orjentišu da se u 15 – odnevnom periodu može koristiti kao dodatno terapijsko sredstvo u terapiji sledećih hroničnih gastrointerstinalnih i metaboličkih obolenja:

Hronični gastritis sa usporenom evakuacijom sadržaja;
Stanja hipomotorike nastale posle hirurških intervencija u nivou želuca i bilijarnih puteva;
Usporena evakuacija žučnih i pankreasnih sokova;
Usporena evakuacija sadržaja debelog creva;
Dispeptične manifestacije;
Diabetes mellitus kao nastavak hospitalnog tretmana nevezano za tip, životnu dob i prateće manifestacije (posebno gojaznost);
Giht;
Prevencija nastanka ovih poremćaja.

Slatina
Voda s aovog izvora je zemno alkalne ugljeno kisele aterma. Mineraloški sastav, pH vrednost i temperatura indikuju ovu vodu da se može koristiti kao pomoćno terapijsko sredstvo i isključivo se koristi u kombinaciji sa drugim mineralnim vodama. Temperatura joj je 14°C. Može koristiti kao dodatno terapijsko sredstvo u terapiji sledećih obolenja:

Nedostatak apetita;
Anemija

Jezero
Sa leve strane Vrnjačke reke, u udolini izmedu “Snežnika” i “Slatine”, pored malog jezera, 1978. godine otkrivena je termomineralna voda “Jezero”. Temperatura joj je 27°C.
Voda je zemno alkalna ugljeno kisela hipoterma – mineraloški sastav, PH vrednost i temepratura indikuju ovu vodu da se može koristiti kao pomoćno terapijsko sredstvo u terapiji sledećih oboljenja:

Gastro intestivna oboljenja;
Oboljenja bilijarnog trakta;
Urinarna oboljenja;
Dijabetes mellitus;
Anemije;
Konjuktivitisa.