Štitkovo je slabo poznato, dobro očuvano seoce jugozapadne Srbije, na Zlataru, u okolini Nove Varoši. Štitkovo je muzej na otvorenom, smešten u čudesno lepom ambijentu manastira iz 1655. godine, skrivenom u uvali ispod visoke gorostasne stene, u sred pođavorskih pašnjaka, pored bistrog potoka.

Štitkovo je autentično vlaško selo i kulturnoistorijska znamenitost Zapadne Srbije, koja predstavlja seosku arhitekturu gorštaka. Jezgro Štitkova čine drevne kuće građene od kamena i drvenih greda dužine 15 metara, u ušorenom redu i obliku gradskih kuća u Srbiji s kraja 19. i početka 20. veka. Štitkovo je jedinstveni muzej na otvorenom i nesvakidašnji kulturni fenomen koji tek treba ispitati. Štale i ostali ekonomski objekti se nalaze na drugoj strani reke, a kuće su sasvim nesvakidašnje za današnje shvatanje: dole je magaza, gore kuhinja i sobe za spavanje. U centru
sela Štitkova se nalazi Bela crkva i Dom kulture u kome se održavaju folklorni nastupi. Štitkovo je bilo sedište čuvenih srednjovekovnih knezova Raškovića, srpske vlastele od pre boja na Kosovu polju. Ovde su se kovali štitovi za vojsku, otuda selu ime.

Selo se nalazi na krajnjem severoistoku novovaroške opštine sa udaljenosti od centra opštine 26 kilometara. Od sela Maskova i Preseka , na teritoriji ivanjičke opštine, odvajaju ga obronci Mučnja, Čemernice i Javora, te na tom prostoru u rasponu od nekoliko kilometara ne postoji ni jedna kuća. Taj međuprostor popunjavaju šume, livade i pašnjaci.
Od sela novovaroške opštine u direktnoj vezi su : Tisovica – na istoku, Božetići- na jugu, Debelja- na jugozapadu i Gornje Trudovo, kojeg često nazivaju i Božetićko- na zapadnoj strani.

Od sela novovaroške opštine u direktnoj vezi su : Tisovica – na istoku, Božetići- na jugu, Debelja- na jugozapadu i Gornje Trudovo, kojeg često nazivaju i Božetićko- na zapadnoj strani.

Granična linija, prema ivanjičkoj opštini ide iznad Strugova, pa preko Kadine stene, spušta se u Dolove pa rekom Bursać, od kojeg se odvaja prema istoku obuhvatajući Jadarevo.
Od Jadareva granica se spušta na reku Tisovicu, preseca je i penje se uz njenu levu stranu, pored Bregova, i izbija na Vučju stenu. Od Vučje stene ide putem prema Borovitoj glavici do Kanog potoka. Zatim, ide tim potokom do Čuka, a od njega ponovo se spušta na Tisovicu prema Trudovačkoj reci. Prati Trudovačku reku sve do njenog izvorišta. Odatle se penje na Čemernicu gde se zatvara njegov granični krug.

Prema podacima Službe za katastar nepokretnosti opštine Nova Varoš, atar sela zauzima površinu od 1560 ha, 50 a i 11 metara kvadratnih. Preko pedeset podsto površine odpada na pašnjake, šume i neplodno zemljište. Ovaj podatak o odnosu površina, kao i da se prostorno razvija u visinskom pojasu između 1036- 1345 metara nadmorske visine su dokaz da selo ima odlike brdsko- planinskog područja, odnosno da je razbijenog tipa. Najniža tačka je u aluvijalnoj ravni Tisovice ( 1036 m.) a najviša je Javorić ( 1486 m.) na Čemernici – na granici prema ivanjičkoj opštini. Naseljeni deo sela se uzdiže do nadmorske visine 1345 m. ( Mala dolina iznad Brđan male).

Teritorija sela razvučena je u pravcu jugozapad-severoistok. Rastojanje od krajnje tačke na severozapadu do krajnje tačke na jugoistoku skoro je za trećinu kraće od duže ose JZ- SI. Reka Tisovica svojom dolinom deli atar na dva nejednaka dela. Manji deo je na jugozapadu i on se zove Palež. To je u stvari leva strana doline reke Tisovice. Po njoj su razasute kuće familija Kurtića i Čakarevića.